Zapiski kiepsko uczesane

To jakoś trzy lata, odkąd rozczarowani lewicowcy powiedzieli sobie, że mają dość, i postanowili spróbować działać w polityce, zakładając nową partię. Od tej pory sporo się podziało, w tym wiele w trybie "nikt się nie spodziewał": szybko zgromadzili dość chętnych, by zgłosić się do rejestracji, po rejestracji sformowali listy wyborcze, zebrali dość podpisów, aby wystartować w całym kraju, pomimo zupełnego braku zaplecza i obecności w mediach zdobyli ponad pół miliona głosów w wyborach parlamentarnych, gdyby udało się zdobyć jeszcze dwieście, to z niczego staliby się ugrupowaniem parlamentarnym. Dziś "robią swoje" z lepszym lub gorszym skutkiem, mamy w perspektywie wybory samorządowe i do przemyślenia temat, czy i dlaczego znowu dać kreskę...

Pisałem już tutaj nieraz o swojej sympatii dla partii Razem, od początku jej istnienia. Przyniosłem im parę (na palcach można liczyć, jednego człowieka wystarczy) podpisów pod listami, nawet miałem propozycję wstąpienia na samym początku, o przyczynach dla których się nie zdecydowałem może kiedy indziej... Przyczyną sympatii była niewątpliwie deklaracja programowa - zawierająca z jednej strony szeroki i interesujący program socjalny, a z drugiej postulat równouprawnienia rodzin. I tutaj - nie ukrywam - mogło się zdarzyć, że dopisałem sobie do tej deklaracji zbyt wiele. Pomyślałem sobie, że w ramach tego postulatu byłaby możliwa zmiana sposobu patrzenia na rodzinę: nie jak dotychczas jako na grupę ludzi, których łączą określone więzy biologiczne, ale jako na grupy ludzi żyjących pod jednym dachem...

Z biegiem czasu - w miarę jak partia rosła i krzepła - krystalizowały się i stanowiska. Tam, gdzie wymyśliłem sobie nowatorskie pojmowanie rodziny, ostatecznie został przede wszystkim postulat wprowadzenia małżeństw jednopłciowych w pełni równych heteroseksualnym. W sumie nie powinienem się czuć szczególnie rozczarowany, bo to jeden z postulatów lewicowych, a partia konsekwentnie prezentuje się jako nowoczesna lewica pod każdym względem (zawsze mogę sobie przecież założyć własną partię dla własnych pomysłów). Ale jednak trochę żal, że zupełnie inne myślenie było możliwe.